znlrise 发表于 2008-8-4 09:52:49

[分享]唐诗《燕昭王》

<p class="MsoNormal" style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt;"><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">燕昭王</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">                 陈子昂</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  南登碣石馆,遥望黄金台。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  丘陵尽乔木,昭王安在哉?</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  霸图今已矣,驱马复归来。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  这诗乍读平淡无奇,细想却含蕴深广。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  万岁通天二年(</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">697</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">),武后派建安郡王武攸宜北征契丹,陈子昂随军参谋。武攸宜出身亲贵,全然不晓军事。陈子昂屡献奇计,不被理睬,剀切陈词,反遭贬斥,徙署军曹。作者有感于燕昭王招贤振兴燕国的故事,写下了这首诗歌。燕昭王,是战国<personname wst="on" productid="时燕国的">时燕国的</personname>君主。公元前三一二年执政后,广招贤士,使原来国势衰败的燕国逐渐强大起来,并且打败了当时的强国</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">──</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">齐国。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">南登碣石馆,遥望黄金台</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">。碣石馆,即碣石宫。燕昭王时,梁人邹衍入燕,昭王筑碣石宫亲师事之。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">黄金台</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">也是燕昭王所筑。昭王置金于台上,在此延请天下奇士。未几,召来了乐毅等贤豪之士,昭王亲为推毂,国势骤盛。以后,乐毅麾军伐齐,连克齐城七十余座,使齐几乎灭亡。诗人写两处古迹,集中地表现了燕昭王求贤若渴礼贤下士的明主风度。从</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">登</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">和</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">望</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">两个动作中,可知诗人对古人何等向往!当然,这里并不是单纯地发思古之幽情,诗人如此强烈地推崇古人,是因为深深地感到现今世路的坎坷,其中有着深沉的自我感慨。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  次二句:</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">丘陵尽乔木,昭王安在哉?</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">抒发了世事沧桑的感喟。诗人遥望黄金台,只见起伏不平的丘陵上长满了乔木,当年置金的台已不见,燕昭王到哪里去了呢?这表面上全是实景描写,但却寄托着诗人对现实的不满。为什么乐毅事魏,未见奇功,在燕国却做出了惊天动地的业绩呢?道理很简单,是因为燕昭王知人善任。因此,这两句明谓不见</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">昭王</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">,实是诗人以乐毅自比而发的牢骚,也是感慨自己生不逢时,英雄无用武之地。作品虽为武攸宜</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">轻无将略</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">而发,但诗中却将其置于不屑一顾的地位,从而更显示了诗人的豪气雄风。作品最后以吊古伤今作结:</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">霸图今已矣,驱马复归来。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">诗人作此诗的前一年,契丹攻陷营州,并威胁檀州诸郡,而朝廷派来征战的将领却如此昏庸,这怎么不叫人为国运而担忧?因而诗人只好感慨</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">霸图</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">难再,国事日非了。同时,面对危局,诗人的安邦经世之策又不被纳用,反遭武攸宜的压抑,更使人感到前路茫茫。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">已矣</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">二字,感慨至深。这</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">驱马归来</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">,表面是写览古归营,实际上也暗示了归隐之意。神功元年(</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">697</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">),唐结束了对契丹的战争,此后不久,诗人也就解官归里了。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';"> </span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><br/></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">  这篇览古之诗,一无藻饰词语,颇富英豪被抑之气,读来令人喟然生慨。杜甫说:</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">国朝盛文章,子昂始高蹈。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">胡应麟《诗薮》说:</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">唐初承袭梁隋,陈子昂独开古雅之源。</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">陈子昂的这类诗歌,有</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">独开古雅</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">之功,有</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">始高蹈</span><span lang="EN-US" style="FONT-SIZE: 12pt;"><font face="">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-ascii-font-family: ''; mso-hansi-font-family: '';">的特殊地位。                (傅经顺) </span></p>
页: [1]
查看完整版本: [分享]唐诗《燕昭王》